ANADOLU İNSANIM

Anadolu insanım; cana yakındır, misafirperverdir. Bu topraktan ekmeğini çıkarandır, "vatanım" deyip, canını bırakandır.

Kurtuluş Savaşınında yedi cephede savaşandır.

Anadolu İnsanım; Kürtçe ahıt yakandır. Arapça şarkı söyleyendir. Abhazca şiirler okuyandır. Ermenice tartışan, Çerkezce fıkra anlatan, Mevlana'yla aşka gelip, Nasreddin Hoca'yla kahkaha atandır.

"Ah bir ataş ver/cigaramı yakayım" Türküsünde hüzünlenendir. "Şemmame" ile dans edendir. Halay, horon çekmek için el ele verendir...

Yunus Emre'yi, Aşık Veysel'i, Şemsi, Hacı Bektaşi Veli, Köroğlu ve nicelerini yüreğinde taşıyandır...

Bir kahvehanede herkes Anadoluludur...

Kürt, Arap'la tavla atarken, Türk yanda oturup izler. Çerkez ile Laz'ın piştisi bitmez akşama kadar. Zaza ile Musevi derin sohbete dalar, Rum onları izler. Ermeni ise çayını yudumlarken, ufuklara dalar...

Tarlada kadınlar ter döker, aynı toprak için. Çocuklar aynı harfleri öğrenmek için çamurlu yolları aşar. Muhtarı vardır köylerin... O, asker oğlundan mektup bekleyen anaların habercisidir...

Sınırları yoktur Anadolu İnsanımın...Mardin'den kalkar, Konya'da inşaatta çalışır. Afyon'daki genç Van'da üniversiteye gider. Daha dün Adana'nın pamuk tarlasında çalışırken ''şehre'' yelken açar...

İstanbul onlar için "taşı toprağı altın" olan umut kapısıdır...Anadolu'nun her yerinden bir parça vardır içinde. Tıklım tıklım doldurulmuş gibidir. Sokakta yürürken onlarca yığın insan gözünüze çarpar. Korkar onlar İstanbul'dan. Onlar için kahpe tuzaklarıyla dolu, berduş yuvası, zenginler şehridir.

Tavuk besleyemez evinin önünde. İnekleri ovaya çıkaramaz. Kapı önünde komşusuyla konuşamaz. Domates ekemez tarlasına. Her yer taştır. Her yer toz duman İstanbul'un. Korkar bu yüzden, geri dönmek ister. Kimisi kötülerin elinde kararır, kimisi kaçar İstanbul'un o pis ellerinden.

Anadolu insanı deriz biz onlara. Namuslu, şefkatli, ürkek, cahil, ağır başlı, hatta elindeki son somon ekmeğini paylaşacak kadar tok...

Yani Anadolu insanım; "Ayakkabıları çıkarayım mı, secde kirlenmesin" diyendir...

İşte budur benim ANADOLU İNSANIM...72 millete kucak açan, bağrına basandır!